Ben jezelf nog in lijn met de 21ste eeuw?

19 februari 2017

Van binnen naar buiten

De wereld verandert continue en is continue in beweging.  Zijn wij dat zelf ook? Zijn wij nog in lijn met de 21ste eeuw?

In mijn vlog met Lucinda Douglas zei ik in een zin ’hoe meer je creëert hoe verder je van jezelf af komt te staan’

De wereld is gewend aan doordenderen, succes vergaren, excelleren, geld verdienen, aanzien, status. We weten het, we doen er aan mee  (de meeste van ons) en proberen dat met af en toe met allerlei uit de grond gestampte cursussen op het gebied van mindfullness of andersoortige workshops het allemaal een beetje in het gareel te houden. Maar volgens mij een soort symptoombestrijding. En net zoals uit eten gaan, een bioscoopje pikken, theater voorstelling, een weekendje weg enzovoort is dat uiteraard een fijne invulling van je tijd en afwisseling maar weinig afdoende.

Met een andere kijk op leven, op leiderschap & zelfdiscipline en een andere kijk op werk. Inzicht en bewustzijn is een intrinsieke waarde  die je gedachtegang bepalen. In het nu!

Heb je enig idee dat alles allemaal van buiten komt? Je bent alleen maar aan het oogsten. Je bent van alles van buiten naar je toe aan het halen.

Ook in je bedrijf ben je alleen maar aan het oogsten. Vaak ook als het niet de goede kant op gaat. Voor stilstaan is geen tijd maar met dat gevoel, hoe meer je oogst hoe meer je afstevent op een spreekwoordelijke afgrond.

Het is juist niet erg om in deze continue veranderende wereld die continue in beweging is even pas op de plaats te nemen. Rust te nemen, om weer te ademen, te overzien en te beslissen. Dan pas zijn wij in lijn met deze veranderende en in beweging zijnde wereld.

Maar waar de meeste niet stil bij willen en kunnen staan. Want stil staan hoort niet bij deze tijd, dat is geen vooruitgang.  Leven bij volle verstand dan bij een uitgeblust verstand maakt dat je altijd nog op dezelfde voet door kunt gaan. Geen nood! Na het stilstaan is dat altijd nog een optie.

Sinds 2007 kom ik in een land waar mijn hart ligt. Niet alleen als toerist maar ook als lid van de familie. Een land waar de emotionele kwaliteit van leven groter is dan hier.

In die jaren heb ik geprobeerd mijn Europese puzzel op die van hun te leggen. Met de goed bedoelde intentie dat in een ‘rap’ tempo oogsten goed voor ze zou kunnen zijn. Ik wilde wat wij buiten hadden naar binnen brengen. Elke keer als ik weer thuis was werd ik steeds meer bewust van het feit dat de essentie van  binnen naar buiten, stilstaan bij zaaien, laten groeien en dan pas oogsten een levenswijze is die in ieder geval de kwaliteit van leven en beleven veel en veel groter maakt. Dat het niet gaat om het nemen van rust en stilte  maar hoe je met die rust & stilte omgaat.

Sterker nog dat je eigen rol en hoe je hieraan sturing geeft, daarin de belangrijkste is. En zoals ik al zei in de vorige alinea’s er is altijd nog een optie op dezelfde voet verder te gaan. Maar volgens mij is dat echt niet van nu! Hoe meer je oogst hoe meer het gaat overlopen!

Inspiratie groet,

Christa