Van een mug een kameel maken

17 januari 2017

Wat je nooit uit boeken kunt leren en moet ervaren wat het inhoudt is de essentie van beleven.

Het liefst zit ik bij mijn moeder achter in de tuin in het Paviljoen, op een mooie dag, nog niet eens met een boek maar gewoon zittend, kijkend naar de schoonheid, de stilte en de tijd. Vooral als mijn hoofd vol zit of het een hectische dag of het anderszins is geweest.

Liever nog in de woestijn van Oman waar ik al sinds 2007 kom. Waar stilte en tijd ondergeschikt is aan de volumineuze kracht van de zandduinen, de zonsondergang en opkomst. Waar geen enkele prikkel prikkelt.

Ik las pas een stukje in de JAN over een familie die in maatschappelijk opzicht waren geslaagd maar er steeds maar ‘iets’ bleef knagen. Overigens even tussendoor…het verbaasd me dat je eerst geslaagd moet zijn om zulke dingen te ervaren en dat je niet tijdens de weg van het slagen dingen ervaart. Dat is nu wat ik bedoel met ‘als je niets beleefd hebt heb je niets gemist’ de titel van mijn volgende boek, maar dat terzijde.

Omdat er iets bleef knagen gingen ze voor 4 jaar naar de wildernis van Amerika. Ik vond het verhaal mooi en  herkenbaar. Dat er in hun leven en dat van hun kinderen geen ruimte was voor stilte en tijd. Dat er zelfs prikkels stonden op een pak hagelslag in de vorm van een raadsel.

Inderdaad……maar helaas in mijn geliefde kamp in de woestijn komen de ‘prikkels’ van de 21ste eeuw ook al om de hoek zeilen……

Terwijl ik, pas, bij de ‘receptie’ zat en een praatje maakte met een Bedoeïen kwam er een ‘Italiaanse  schone ’met Gucci-tas, de sleutel van haar tent afgegeven. Toen Ashad vroeg of ze het naar wens was geweest, werd ze stil, fronste haar gezicht en zei dat ze toch wel een klacht had…..er zat een mug in haar tent! En daar kon ze niet van slapen! Of ze de volgende keer, als ze weer kwam, konden zorgen dat die mug er niet was.

Ik kon het niet laten….ik heb haar heel keurig gezegd(buiten de receptie als gast) dat het woestijn camp de volgende keer als ze zou komen de mug een whatsapp bericht zouden sturen met het bericht niet te komen omdat die mevrouw uit Italië weer kwam!

Ik ben benieuwd naar de review op Booking.com en denk ook niet dat ze nog terugkomt. Het valt ook niet mee met stiletto’s in het zand te lopen.

Hoe moeilijk is het om alle energie van beleving te verankeren in het ‘gewone’ leven maar zoals ik al eerder zei; als je niets beleefd hebt heb je niets gemist!

Fijne dag, Christa